Musur Kazimierz cz. 2
Kazimierz Musur (ur. 1930, Kolonia Edwardówka) w kwietniu 1940 wraz z matką, siostrą i młodszym bratem został deportowany do łagpunktu 17 w miejscowości Suchobiezwodnoje w obłasti gorkowskiej w ZSRR. W 1942 roku udało mu się dostać wraz z siostrą do formowanej Armii Polskiej. Matka i młodszy brat prawdopodobnie zmarli w Kermine – nigdy nie udało się wyjaśnić ich losów. Po ewakuacji z Krasnowodzka do Pahlevi Kazimierz Musur został wraz z innymi polskimi dziećmi przerzucony do Isfahanu, Ahwazu, a następnie do Outshoorn w Republice Południowej Afryki. Uczęszczał do szkoły zawodowej w Cape Town, pracował w fabryce kapeluszy w Johannesburgu. W 1948 roku wrócił do Polski, gdzie spotkał się z ojcem i starszym bratem, którym udało się uniknąć wywózki w 1940 roku. Pracował jako ślusarz w przedsiębiorstwie Polskie Budownictwo Energetyczne. W 1955 roku rozpoczął pracę na kolei, najpierw jako pomocnik maszynisty, a w 1959 roku – jako maszynista parowozu. W 1990 roku przeszedł na emeryturę. Mieszka w Domu Pomocy Społecznej „Pogodna Jesień” w Jeleniej Górze.
more...
less
[00:00:10] Droga z Isfahanu do Ahwazu – rejs na pokładzie statku „Londonderry” przez Ocean Indyjski – zagrożenie ze strony łodzi podwodnych. Tylko pan Kotowski znał język angielski – gra w karty na guziki. Z Durbanu po tygodniowej kwarantannie przewieziono uchodźców do Oudtshoorn – zakwaterowanie w koszarach wojskowych.
[00:05:53] Gdy obóz po kilku latach rozwiązywano, boh. był uczniem gimnazjum. Wspomnienie wizyty w polskim obozie przyszłej królowej Elżbiety II, która rozmawiała z komendantem obozu. Boh. uczył się w szkole zawodowej w Cape Town, potem wysłano go do Johannesburga, gdzie pracował w fabryce kapeluszy zarabiając 2 funty tygodniowo – tyle samo płacił za mieszkanie i wyżywienie. Praca w budownictwie.
[00:14:38] Nawiązanie kontaktu z ojcem, który zamieszkał z bratem Ignacym Musurem i jego rodziną w Warszawie przy ul. Ludnej 6. Boh. przyjechał do Warszawy. Ojciec i stryj pracowali w stolarni u Nazalewicza. Stryjenka zapisała boh. do szkoły. W Afryce przedmiotów technicznych uczył inżynier de Malherbe, budujący w czasach carskich mosty na Wołdze. Według jego projektu miała być budowana szkoła polska w Oudtshoorn. Dyscyplina w warsztacie.
[00:20:50] Polskich chłopaków zatrudniono w kopani złota. Boh. nie został przyjęty z powodu stanu zdrowia. Okoliczności zamieszkania w Johannesburgu na stancji u pani Samuels, która prowadziła pensjonat. Po nawiązaniu kontaktu z ojcem boh. wyjechał do Polski.
[00:24:43] Droga do Polski – szczepienie przed wyjazdem, oczekiwanie na statek w Mombasie. Efekt wejścia na palmę. Trasa rejsu do Europy – w Genui boh. wsiadł do pociągu. Przekroczenie granicy w Międzylesiu. Boh. zamieszkał w Warszawie przy ul. Ludnej wraz z ojcem i stryjem. Ojciec przeprowadził się na ul. Langiewicza do sutereny w willi inżyniera Duchniewskiego i zajmował się remontem budynku. Na pierwszym piętrze mieszkał Barczak, dyrektor Monopolu Spirytusowego. Na górze mieszkała nauczycielka angielskiego, która poprawiała wymowę boh.
[00:34:56] Ojciec po wojnie ożenił się. Siostra trafiła do Anglii, tam wyszła za Stanisława Lechowicza z Częstochowy – losy rodziny, córka Krystyna Lechowicz ukończyła studia wyższe. Wizyty siostry w Polsce.
[00:41:36] Ojciec ożenił się z Franciszką, gospodynią inżyniera. Ojciec, weteran I wojny, podczas okupacji ukrywał się we Lwowie. Zmarł w 1953 r.
[00:43:25] Po przyjeździe do Warszawy boh. ukończył Gimnazjum Fabryk Przemysłu Metalowego i wyjechał do Bielska-Białej na praktykę w fabryce motopomp. Potem pojechał do Wrocławia, zamieszkał u wuja Ludwika Barana i podjął pracę w zakładzie mechanicznym – remont silosów – powody zwolnienia. Boh. pojechał do brata mieszkającego w Oleśnicy – uszycie garnituru. Boh. pracował w Jasieniu w przedsiębiorstwie budującym linie elektryczne, podczas wyjazdów w teren z ekipą jeździła kucharka pani Srokowa. Podczas gry w oczko boh. przegrał wszystkie pieniądze i postawił garnitur – wygranie całej puli. Skierowanie do Bolesławca, gdzie boh. pracował w kuźni. Majster Herter był lwowiakiem.
[00:53:30] Prace przy budowie kopalni miedzi koło Bolesławca, boh. pracował przy budowie flotacji. Wielu robotników było autochtonami, byli też Niemcy – dywersja na budowie, śledztwo UB i aresztowania po znalezieniu materiałów wybuchowych. Boh. dostał pracę i mieszkanie w Jeleniej Górze, potem zamieszkał u kuzynki i podjął pracę na kolei – badanie lekarskie przed przyjęciem do pracy. Leczenie psim smalcem. Skierowanie na parowóz – boh. pracował na kolei 35 lat.
[01:04:25] Podjęcie pracy na kolei 1 września 1955 r. – awans na pomocnika maszynisty. Konsekwencje awarii na trasie do Karpacza. Wspomnienie maszynistów: Stanisława i Czesława Wasilewskich i tras na Dolnym Śląsku. Wyjazd do Marciszowa ze Stanisławem Wasilewskim – wypadek podczas szlakowania pieca. Dyscyplina na kolei.
[01:12:15] W 1959 r. boh. wyjechał na kurs maszynistów do Wrocławia, który odbywał się na Dworcu Świebodzkim. Szefem kursu był inż. Saganowski – ocena na zakończenie pięciomiesięcznego szkolenia. Kolega z krótszym stażem, Jerzy Bogusławski, zaczął jeździć jako maszynista, a inni kursanci dalej byli tylko pomocnikami. Boh. napisał do dyrektora i uzyskał zmianę zaszeregowania dla siebie i kolegów. Nagrody za jazdę bez wypadków.
[01:21:25] Przenosząc się do Domu Opieki boh. zabrał tylko kolejarską czapkę i odznaczenia. Odejście na emeryturę w 1990 r. Kłopoty ze zdrowiem – leczenie we wrocławskim szpitalu.
[01:25:25] W lutym 1962 r. boh., pracując w parowozowni, podjął decyzję o rzuceniu palenia papierosów.
more...
less